Trots
Geschreven door Wim van Geelen op 20 oktober 2007
Trots zijn, maar waarop en waarom en op wie? Trots is het meest gebruikte woord van de afgelopen week. Met afstand. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: trots zijn wij als fractie op ons zelf.
Nou zegt de goegemeente dat eigen roem stinkt en ze zegt dat je geen veren in je eigen achterste moet steken, maar voor één keer mag je best wel eens trots zijn. Het begon wat ons als fractie betreft enkele weken geleden, toen bestuur en fractie bij elkaar zaten om over ons profiel te praten. Waar stonden wij voor, wat willen wij bereiken. De vraag was toen ook en wat hebben we tot nu toe bereikt? Er werd wat gebrainstormd en er werd fluks een overzicht in elkaar gedraaid. De lijst toont niet bescheiden. Het Groene Hart is er prominent op aanwezig. De fractie nam vlak voor haar aantreden in 2006 het initiatief tot het oprichten van het Groene Hartberaad. Om de 6 à 7 weken komen vertegenwoordigers van progressieve fracties uit de Groene Hart gemeenten en progressieve statenleden uit Noodr- en Zuid Holland en Utrecht bij elkaar om strategieën te bespreken die ertoe moeten leiden dat het Groene Hart groen blijft. De fractie heeft zich sterk gemaakt voor de bioscoop en bereikte dat een deel van het gebouw van De Sluis ingericht zou kunnen worden voor een bioscoop. Met de door de fractie “afgedwongen” toezegging door het College dat de bioscoop in beperkte mate ook een cultureel doel dient en uit dien hoofde gemeentelijke financiële steun verdient leek het pad naar een doorstart geëffend. Het heeft echter niet zo mogen zijn, omdat de ondernemer de risico’s voor de toekomst op de nieuwe locatie niet aandurfde. Maar zeg nooit “nooit”, want wat nu niet gelukt is, lukt mogelijk over een paar jaar wel! Voor de Ronde van het Groene Hart heeft de fractie zich van het begin af aan ook sterk gemaakt. Niet om de beroepssport te subsidiëren, maar om Woerden als poort van het Groene Hart op de kaart te zetten. Hoe goed dat al na de eerste editie van deze ronde gelukt is bleek uit de evaluatie. Als de minuten media-aandacht via radio en TV voor Woerden en het aantal artikelen in de pers waarin Woerden beschreven werd gekapitaliseerd worden dan is het bedrag dat Woerden op tafel gelegd heeft om finishplaats te worden, niet meer dan peanuts. Woerden zat voor een dubbeltje op de eerste rang. Echt waar!!! Maar hoe moeilijk het is om van gelijk hebben naar gelijk krijgen te komen, bleek wel tijdens de Raad van 18 oktober jl. toen pas na heel veel achterkamertjesoverleg Woerden de eerstkomende jaren toch gelukkig als finishplaats in beeld blijft. Dat simpele feit zal er zeker toe bijdragen dat Woerden kan blijven bruisen en daarmee is ook weer een thema genoemd dat door PROGRESSIEF WOERDEN als begrip in de Woerdense politiek is geïntroduceerd. Tenslotte de Woerden gewogen dag. Een thema uit ons verkiezingsprogramma dat 1:1 in het coalitieakkoord terecht is gekomen. Op 5 oktober jl. had de eerste van die dagen plaats op het Kerkplein. Afgaande op de publieke belangstelling en het enthousiasme waarmee men met allerlei opdrachten aan de slag ging was dit een succes. Op dat initiatief kunnen wij als PW fractie zeker ook best trots zijn. Trots op Woerden!
Trots, de term kwam de afgelopen week m’n keel uit en dat kwam door ene Rita Verdonk, uit de VVD-fractie gezet en prompt een eigen politieke beweging begonnen. Rita, een kloon van Pim Fortuyn, profileert zich door zich een harde agressieve stijl aan te meten vooral ten aanzien van minderheden. Het legt haar geen windeieren, althans in de peilingen. Bij de laatste verkiezingen was zij zelf goed voor 8 à 9 zetels, 650.000 kiezers of daaromtrent. Zij voelt zich nooit te beroerd om dat feit uit te venten. Maar daarmee nam zij overigens wel haar oude fractie in gijzeling met alle bekende gevolgen van dien. Nu kan zij volgens peilingen op een stuk of 20 zetels rekenen. Minister president te worden is haar allerhoogste ambitie en het blad van wakker Nederland, de Telegraaf, zal er alles aan doen om haar dat doel te laten bereiken. Een schrikbeeld voor het progressieve deel van de natie. Op zo’een figuur, verteerd door ambitie en rancune, kan je toch niet trots zijn? Het bewaken van een gevangenis, met alle respect, kan je rustig aan haar overlaten, maar het runnen van een heel land? Ik zou zeggen een maatje te groot voor deze volslanke dame. Haar politieke beweging moest natuurlijk een naam hebben. Trots op Nederland was het wat zij bedacht. Toen ik dat vernam was het eerste wat er bij mij opkwam dat de slogan “trots op Woerden” niet meer zou kunnen. Je wilt toch niet geassocieerd worden met miss Rita en haar gedachtegoed. Ook al kan je met dat gedachtegoed nog maar net een vingerhoedje vullen. Als Woerden dan maar proberen om een schadeclaim indienen bij haar? Toegegeven: ik heb nog even gespeeld met de gedachte om via raadsvragen het College zo ver te brengen. Maar het was fractievoorzitter Ruud Mees van de lokale VVD die mij prompt uit de droom hielp. Rita had haar leus simpelweg gejat van het CDA, dat uiteraard ook “not amused” was en ook met de gedachte aan een juridische claim speelt. Troost is dat zij haar website niet deze aanduiding kan geven, want die is al vergeven. De site www.trotsopnederland,nl is bezet en datzelfde geldt voor www.trotsopnederland.eu Zet je er “ik ben” voor dan kom je terecht op de CDA-site. Na enig doorklikken kom je dan wel bij Rita terecht, maar het kost wel moeite. Velen zullen dus wel afhaken en dat is maar goed ook.
De afgelopen week kreeg Verdonk heel veel publiciteit, maar het had nog veel erger kunnen zijn. De aandacht voor haar werd eind van de week verdrongen door het nieuws van het overlijden van Jan Wolkers. Dé auteur die de zuur ruikende seksuele moraal van het begin van de jaren zestig ter discussie stelde en op dat gebied ontzettend veel bereikt heeft. Persoonlijke noot: ik was er dan ook als de kippen bij om in 1962 zijn eerste boek aan te schaffen en daarna volgde de hele reeks. Beelden van hem heb ik helaas niet in m’n tuin. Ook als beeldhouwer was hij onovertroffen. Voor mij persoonlijk is het Auschwitz-monument het ontroerendste en het mooiste beeldhouwwerk dat ik ken. Op zo’n iemand kan je als land echt trots zijn!
Om het zelf nog even samen te vatten in een website: www.ikbentrotsopjanenbaalvanrita.nl