Pief, paf poef en ik schiet in m' n voet
Geschreven door Wim van Geelen op 12 oktober 2009
“Op feestjes bal ik m’n vuist als een pistool, zeg pief, paf poef en schiet in m’n voet”. Dat is volgens pornoadept, voormalig habitué van de Keileweg èn PvdA-lid Rob Oudkerk het beeld van de PvdA. Hij kwam tot die ontboezeming nadat hij het mailtje gelezen had van PvdA-fractiesecretaris Diederik Samson over de deplorabele staat van de PvdA-fractie. De opiniepeilingen laten per week het beeld zien van een veiling waarop stelselmatig afgehamerd wordt. Het wordt minder en minder voor de PvdA.
Exact op het moment dat deze column geschreven wordt komen de nieuwsberichten van zondag 11 oktober 2009 14.00 uur voorbij met de uitslag van de jongste peiling van Maurice de Hond. Voor de PvdA zijn die catastrofaal: 13 zetels als er nu verkiezingen zouden zijn geweest. Toegegeven: het gaat om dagkoersen, maar toch. Nog maar een beeld. De fractie loopt tijdens de race tegen de vrouw met de hamer op en hoe dat in een echte wielerkoers afloopt mag bekend verondersteld worden. De pijlen van Diederik, ingegeven door de peilingen, richten zich dus op zijn fractievoorzitter, Marriëtte Hamer. De reuring die daardoor ontstaat leidt vervolgens weer tot een oproep van partijleider Wouter Bos op zijn weblog om als één man/vrouw achter Hamer te gaan staan. Dodelijker kan eigenlijk niet. Als je iemand wil steunen moet je vooral dàt niet doen. Haar stoelpoten zijn in één klap doorgezaagd en het kan echt niet lang meer duren of de stoel stort ter aarde.
Belangrijkste punt van kritiek is de uitstraling. Hamer zou daar niet over beschikken. Radiocolumnist André Manuel sprak deze zondag in zijn column over persoonlijkheid. Femke had die wel, zij staat in het debat en debatteert fris van de lever. Dat bleek enkele uren later weer in Buitenhof, toen het over de AOW ging. Haar PvdA-collega heeft die personality niet en dan gaat het bij het debat mis. Ze wordt dus ook niet voor zoiets als Buitenhof gevraagd, tenzij er geen ontkomen aan is. Maar dan is het meestal tenenkrommend wat er gebeurt. Kijkers wenden zich af en wisselen de PvdA dan in voor een andere partij. Zielig, want Hamer probeert door maar zo gewoon mogelijk te blijven in het zicht van de camera’s of voor de interruptiemicrofoon als vanzelf persoonlijkheid te krijgen. Maar dat is mislukt en dan word je aangeschoten wild door jezelf in je voet te schieten, om Rob Oudkerk maar eens te parafraseren. Als je dat doet dan gaat het bloeden. Vervelend dat op dat bloed allerlei wilde dieren afkomen. De wildste van het stel is collega-columnist Youp van ’t Hek. Wat hij in zijn column “ Partij van de Wa?” op te merken heeft, afgelopen zaterdag, liegt er bepaald niet om. Youp wil woorden en daden. De partij heeft nog maar weinig tijd om dat te doen, anders wordt die Wilders veel te groot. Gek hè? Voegt hij eraan toe. Om welke daden het gaat een paar citaten. “Als ons verwende kroonprinsje een speeltje in Afrika bouwt dan moet hij als dikste uitkeringstrekker van ons land zijn beveiliging daar zelf betalen. Daar moeten sociaal-democraten een principezaak van maken. En niet een beetje met die bibbergereformeerden van het CDA en de Christen Unie heulen. Dan gaat het mis. Dan haken der kiezers massaal af”. (…) “Ik wil een PvdA die daar tegen ageert en dan geen murmelende Mariëtte, maar een stevige heldere fractievoorzitter. Een die ik snap en die niet steeds om een of ander breekbaar regeerakkoord heen moet fietsen. En ik wil een Wouter Bos die Gerrit Zalm met onmiddellijke ingang keihard de wacht aanzegt omdat hij het criminele gedrag van de DSB Bank prima vond. En Gerrit kan ook naar zijn beloofde bonusjes fluiten. Dan weet ik waar de partij voor staat”.
Die partij staat er nou beroerd voor in de peilingen en natuurlijk raakt dat ook Progressief Woerden, die zoals bekend op lokaal niveau het samenwerkingsverband is tussen GROENLINKS en de PvdA.
In de peiling van De Hond zijn beide nu even groot, dus goed voor 26 zetels. Naar Woerdens niveau vertaald levert dat op de kop af 5 raadszetels op. Verlies dus.
Er zijn hooggeleerde heren als prof.dr. Joop van Holsteyn wiens visitekaartje leert dat hij bijzonder hoogleraar Kiezersonderzoek aan de Universiteit van Leiden is, die hun bibs afvegen met dit soort peilingen. Holsteyn schreef daarover in de NRC van 7 oktober 2009 een geleerd artikel, waarvan de kop “Deplorabel is hij die in peilingen gelooft” , niet alleen Diederik Samson, maar ook de kern raakte. Hij vindt dat deze peilingen vanuit wetenschappelijk oogpunt hoogst aanvechtbaar en dubieus zijn, omdat er goede redenen zijn om serieus te twijfelen aan de waarde van die peilingen onder mensen die zichzelf als respondenten hebben aangemeld. Het simpele feit dat hier sprake is van zelfselectie van ondervraagden en dat daarmee de stap van ondervraagde steekproef naar electoraat eigenlijk niet gezet kan worden, moet een voldoende waarschuwing zijn. Maar waartegen of waarvoor?
Holsteyn mag dan alle gelijk van de wereld hebben, krijgen doet hij het niet. Wie beweert dat de peilingen trends aangeven en dat mensen vooral als zij op grote verschillen duiden, de neiging hebben zich bij de winnaars te voegen en zich van de verliezers af te keren, krijgt dat wel. Let maar op begin maart 2010. Voor ons als Progressief Woerden de opdracht om het verlies zo klein mogelijk te houden of quitte te spelen, d.w.z. uitkomen op 7 zetels. Hoe? Door ontzettend ons best te doen, een goed programma op poten te zetten en aansprekende verkiezingsactiviteiten te organiseren.