Lont in het kruitvat
Geschreven door Wim van Geelen op 5 november 2007
De lont in het kruitvat. Een Grondwet hebben is een groot goed. Daar moet je als Nederlander trots op zijn en je moet je alle inspanningen getroosten om deze wet overeind te houden.
Het begint al met het eerste het beste artikel, dat zegt dat de overheid geen onderscheid mag maken tussen mensen. Om het even of het om mannen of vrouwen, gekleurden of minder gekleurden, hetero’s of homo’s gaat, de overheid dient iedereen in gelijke omstandigheden gelijkelijk te behandelen. Burgers zjjn voor de overheid niet gelijk, maar gelijkwaardig. Daar aan tornen is gevaarlik, want het zet mensen tegen elkaar op en laat de bescherming die iedereen krachtens de wet van de overheid geniet wegvallen. Yvette Lont, een tot de HEERE bekeerde vrouw die in een vorig leven met seks haar geld verdiende en nu deelraadslid in Amsterdam van de ChristenUnie is, stak de lont in het kruitvat. Zij was van plan haar partij zo ver te brengen dat in seksueel opzicht andersgeaarden geen bestuurs- of andere functies binnen de ChristenUnie zouden kunnen bekleden. Reden: voor een partij die de Bijbel als richtsnoer erkende kan de anders geaardheid niet door de beugel, want dat is volgens Yvette strijdig met bepaalde bijbelteksten. Even afgezien van het feit dat tal van Bijbelkenners op grond van diezelfde Bijbel vinden dat die zich op geen enkele manier uitspreekt tegen het anders geaard zijn mag ons deelraadslid die overtuiging natuurlijk hebben. Vrijheid van meningsuiting. Of een stukje folklore zou je kunnen zeggen. Net als bij de SGP en het standpunt van die club ten aanzien van de vrouw. Uit diezelfde Bijbel leidt die partij weer af dat de vrouw in het publieke domein terughoudendheid dient te betrachten en dat terrein maar over moet laten aan de man. Volkomen begrijpelijk dat Loes Ypma, toen het op stemming aankwam over de vraag of de Raad haar wel als wethouder wilde, één stem tegen kreeg en wel die van de SGP’er Cor van Tuil, die daar overigens nogal besmuikt over deed. Daar kan je dan je schouders over ophalen en denken “ieder (politiek) diertje zijn pleziertje”. Het gaat in wezen om een al lang door de overgrote meerderheid van het Nederlandse volk achterhaalde gedachte. Vroeger gemeengoed, maar we zijn er al lang achter dat de Bijbel; misbruikt werd om de vrouw in een ondergeschikte positie te houden. De karavaan is allang verder getrokken en de SGP haakt niet aan. Jammer, maar misschien breekt het licht daar over een jaartje of honderd nog wel door. Nu kan die partij door dit standpunt moeilijk als serieuze politieke partij gelden, die als het erop aankomt ook bestuurders moet leveren. Jammer, maar nog geen man overboord, laat staan vrouw. Op grond van een wel heel enge interpretatie van bepaalde bijbelwoorden tot een marginaal politiek bestaan veroordeelt. Dat is het lot van de SGP.
Bij de ChristenUnie ligt dat toch een slagje anders. Want die bestuurt wel degelijk mee. Vice-premier en stadgenoot mogen we zeggen, is André Rouvoet en ook in Woerden doet die partij een forse duit in het politieke zakje met 3 raadsleden op de 29 en 1 wethouder in de persoon van Marjan Haak.
Wat zouden die ervan vinden? Onbegrijpelijk is het dat de partij tot op heden niet ondubbelzinnig afstand heeft genomen van de vrouw die met haar opmerking de lont in het kruitvat dreigt te steken.
Weliswaar hebben Rouvoet en partijvoorzitter Blokhuis verklaart dat de ChristenUnie niet discrimineert jegens homoseksuelen, maar daarmee hebben ze de lont absoluut nog niet onshcadelijk gemaakt. Onze Yvette gaat het niet om “de geaardheid” op zich, maar om het praktiseren ervan. Een subtiel onderscheid, dat tot scheuring in de partij aanleiding zou kunnen gaan geven. Want een groot deel van de achterban is het daarmee eens, zo bleek uit een rondgang langs de CU-afdelingen. Tweederde van de CU-afdelingsbestuurders vindt dat praktiserende homoseksuelen geen vertegenwoordigende functie in de partij mogen hebben. Illustratief voor deze houding is het terugtreden zeer onlangs van het Wageningse raadslid Monique Heger, die “ het” doet met een seksegenote. Binnenkort buigt de partij zich op het najaarscongres over een gedragscode voor politici. Daarin staat verwoord dat CU-politici zich in hun persoonlijke en politieke leven moeten laten leiden door de Bijbel. Een mooie aanleiding voor de evangelisch bevlogenen, waartoe Yvette behoort en de gestaalde kaders met een kerkelijke achtergrond als Gereformeerd en Christelijk-gereformeerd om uit te vechten of homoseksuele gedragingen volgens die gedragscode wel of niet zijn toegestaan. Het wordt nog gezellig bij de ChristenUnie. Want hoe zit het dan met leden, die gescheiden zijn? Of, zoals de voorzitter van de Jongerenafdeling het zei, met mensen die zich zelf slecht verzorgen? Immers in de Bijbel staat ook dat het lichaam een tempel is en die verzorg je tot in de puntjes. Doe je dat voor jezelf niet dan is dat strijdig met de bijbelse normen en waarden, waarvan de CU-gedragscode als het ware doordesemt is.
Heeft dat interne gekissebis nog consequenties voor Woerden? De 4 vertegenwoordigers van die partij in Raad en College kunnen de gedragscode moeiteloos onderschrijven, maar als de lont in het kruitvat gestoken wordt en de partij scheurt op die gronden dan wordt het bij de verkiezingen in 2010 moeilijk om hetzelfde aantal stemmen te trekken. Gevolg: een andere coalitie. Laten we daar maar vanuit gaan. Want zo wordt het niks met die partij.