Imago Woningbouwverenigingen
Geschreven door Wim van Geelen op 3 april 2009
“Geen Maserati in Woerden!” Als je als gemeentebestuurder, raadslid of wethouder, in conclaaf gaat met vertegenwoordigers van woningbouwcorporaties is dat het antwoord op een legitieme vraag. Geen Maserati dus hier
“Geen Maserati in Woerden!” Als je als gemeentebestuurder, raadslid of wethouder, in conclaaf gaat met vertegenwoordigers van woningbouwcorporaties is dat het antwoord op een legitieme vraag. Geen Maserati dus hier. Een Maserati? Voor de niet-kenners is dat een heel dure auto van Italiaanse makelij. Het imago van de woningbouwverenigingen, vroeger staand als een dijk, is uitgehold doordat enkele bestuurders van corporaties met hun vingers te diep in de suikerpot hebben gezeten. Zo was er die directeurbestuurder van een wel heel grote corporatie uit Amsterdam (Rochdale), die er inderdaad een Maserati als dienstauto, dus nog met chauffeur ook, op nahield. Voor het imago was het verder ook niet goed dat er ook bestuurders van woningcorporaties waren die grote investeringen deden, die op het eerste gezicht niet direct voortvloeiden uit hun taak om de belangen van de sociale woningbouw te behartigen. Een derde imago-beschadiger zijn de torenhoge salarissen die sommige bestuurders uitbetaald kregen. Een salaris vele malen de Balkenende-norm en dat voor een functie die in wezen weinig risico’s met zich mee pleegt te brengen.
Toen het Woerdense gemeentebestuur in de persoon van 2 wethouders (Strik en Cnossen), de burgemeester en 9 raadsleden van alle fracties woensdag 25 maart jl. de directeuren-bestuurders van de SWW en GroenrandWonen, vergezeld door leden van hun managementteams en de nieuwe voorzitter van de woningbouwvereniging Kamerik (Joop Hoenselaar, de opvolger van Jan Zwaneveld die deze functie decennialang vervuld heeft) ontmoetten, was het imago natuurlijk onderwerp van gesprek.
Met dat imago is in Woerden gelukkig niks mis. In Woerden worden normale salarissen uitbetaald en rijdt er dus geen Maserati rond. Onder de gemeentebestuurders op dat punt geen spoor van kritiek. Wel was er veel waardering voor wat de corporaties allemaal niet aanpakken. Even rondkijken in Woerden, met name in de Schilderswijk, in Harmelen of in Kamerik en dat is heel herkenbaar.
De corporaties doen er heel veel aan om het woon- en leefklimaat in Woerden naar een hoger niveau op te krikken. Waardering daarvoor van de kant van de bestuurders. Verder ging de discussie uiteraard ook over de nieuwe Structuurvisie, waarin het meest controversiële punt ook met bouwen en wonen te maken heeft. Het gaat dan om de landschapsbouw in een strook langs de Oude Rijn tussen Woerden en Harmelen. Liefst 1500 handtekeningen haalden de Stichting het Groene Hart en de Groene Buffer op van mensen die gekant zijn tegen dit plan.
De corporaties schaarden zich overigens niet onder de criticasters maar namen een afwachtende houding aan op dit punt.
Kritiek was er wel op de SWW waar het de huisvesting van asielzoekers betreft. Het Rijk geeft de gemeenten aantallen op die in een bepaald jaar onder dak gebracht moeten worden. Voor Woerden is het in 2008 niet gelukt om daaraan te voldoen. Althans wat de SWW in Woerden betreft. GroenrandWonen lukte het voor Harmelen wel. Die situatie leidde tot raadsvragen van de kant van de fractie van PROGRESSIEF WOERDEN. Uit het gegeven antwoord van wethouder Cnossen bleek dat zij ook niet gelukkig was met de situatie. De vraag in deze bijeenkomst herhalend toonde directeurbestuurder van de SWW, Peter Korzelius, zich gevoelig voor de kritiek. Sterker nog: er waren al zodanige maatregelen getroffen dat de achterstand aardig ingelopen was. Waar raadsvragen niet allemaal toe kunnen leiden!
De bijeenkomst had nog een feestelijk tintje, omdat GroenrandWonen deze maand 90 jaar bestond. Het voormalige gemeentelik woningbedrijf uit Harmelen is een aantal jaren geleden in GroenrandWonen, oorspronkelijk afkomstig uit Vleuten-De Meern opgegaan en dat deed me herinneren aan een heel specifieke gebeurtenis, die als het was doorgegaan, ertoe geleid zou hebben dat dit jubileum niet gevierd had kunnen worden.
We schrijven 1990 en ik was toen in m’n vrije tijd o.m. voorzitter van de Stichting tot Beheer van Woerdense Woningbouwverenigingen. Inderdaad de SWW, die enkele jaren eerder het gemeentelijk woningbedrijf van Woerden had overgenomen. Omdat een fusie met Harmelen zich aankondigde vond het bestuur het opportuun maar eens te gaan praten met B. en W. van Harmelen. Dat gesprek duurde uiterst kort, want B. en W. hadden er absoluut geen oren naar. Woningen als springplank voor een herindeling? Geen denken aan! Enkele jaren later, inmiddels was de SWW geprofessionaliseerd als gevolg van de omwenteling die in volkshuisvestingsland door staatssecretaris Heerma te weeg gebracht was. Er trad een directeurbestuurder aan en het bestuur trad terug om zich om te vormen tot een bestuur op afstand. Tot 1998 want toen werd het professionaliseringsproces afgerond met de instelling van een Raad van Toezicht. Van het bestuur op afstand van wat toen de samenwerkende woningbouwverenigingen weidegebied (SWW) ging heten was ik secretaris. In de Nota-Heerma werd ook het einde aangekondigd van de gemeentelijke woningbedrijven. Een goed moment dachten wij om weer eens met het College van Harmelen om de tafel te gaan zitten. Mijn pleidooi om eerst de personele zaken te regelen, 2 kapiteins op een schip dat gaat nou eenmaal niet, werd niet tot bestuursstandpunt verheven. Alles moest via het fusieboekje gaan, met de personele zaken als sluitsteen van het fusieproces. Het onderhoud met B. en W. van Harmelen in de persoon van Gerrit van Woudenberg duurde nu iets langer, maar de uitkomst was hetzelfde. Gerrit keek met zijn woningbedrijf niet richting Woerden, maar richting Vleuten- de Meern. Daar speelde de personele kwestie niet zo. Zo is het dus gekomen dat de Woerdense bestuurders aan het eind van de bijeenkomst allemaal een fles Proseco in de hand gedrukt kregen ter herinnering aan het 90-jarig bestaan van GroenrandWonen. Nog 10 jaar en dan bestaat de corporatie een eeuw. Dat zal GroenrandWonen nog wel meemaken, maar dan? Zal de fusiegolf die leidt tot steeds grotere woningcorporaties aan Woerden voorbij gaan?