Het Glazen Huis
Geschreven door Wim van Geelen op 10 december 2012
Serious Request. Gaat het daar nu over? Dat speelt zich immers voor de Kerst af in een Glazen Huis. Dus dat zou kunnen. Maar nee, daar gaat het nu niet over, maar het is wel inspiratiebron geweest voor deze aflevering. Leef je in een glazen huis dan is het goed beschouwd onmogelijk om gordijnen dicht te houden. Een tijdje kan wel, maar dan is het over en uit. Kijk maar naar Serious Request en kijk maar wat er gebeurde de afgelopen week met PvdA staatssecretaris Co Verdaas. Van een gelukkig iets andere orde is de ervaring van onze PROW (om die afkorting maar eens te gebruiken) wethouder Yolan Koster. Net als onze Co leeft ook Yolan in een glazen huis en dat is best even wennen.
Niet voor Verdaas overigens, want hij had daar al ruime ervaring mee. Het gaat dan natuurlijk over zijn declaratiegedrag als gedeputeerde. Heb je die functie dan moet je in de provincie waarin je dat ambt bekleedt wonen. Onze Co woonde echter gezellig bij zijn vriendin in Zwolle en laat dat nou net in de aanpalende provincie liggen.
Goede raad is duur, maar een studievriend uit Nijmegen bood soelaas. Voor een grijpstuiver kon onze Co daar een kamertje of iets dat daarvoor moest doorgaan, huren. Verblijven kon niet, maar was ook niet nodig, want meneer de gedeputeerde deed dat in Zwolle. Daar leverde de provinciale auto met chauffeur ‘m af en daar werd hij ook weer opgehaald.
Enkele jaren geleden barstte de bom. Het kwam uit dat er in zekere zin fraude in het spel was, dankzij ijverig speuren van een SP’er in de bonnetjes- administratie. Toen de SP'er uit de Staten verdween nam een PVV-mevrouw het speurwerk over.
Opleveren deed dat nog niets, want de rijen sloten zich om Co heen. De meerderheid in de Staten zag in de kwestie niets anders dan een actie beschadiging-Co. Niets aan het handje heette het naar grondig onderzoek van de overbekende slager die z’n eigen vlees keurt.
Na een gezellig spelletje kwartetten onder leiding van Wouter Bos kwam het Kabinet Rutte/2 tot stand. De PvdA moest op zoek naar bewindspersonen en kwam ook uit bij Co. Diederik Samsom die hoogstpersoonlijk bij de kandidaten langs ging, reisde eerst tevergeefs af naar Nijmegen, maar vond Co uiteindelijk in Zwolle. Dat toen geen lichtje bij Diederik is gaan branden! Onbegrijpelijk. Een maand later was het zo ver en de rest is geschiedenis.
Een doorkijkje in het Glazen Huis had het zicht opgeleverd op wat vergeten bonnetjes en toen was het gedaan met de koopman. Verdaas exit.
Van een andere orde is de kwestie-Koster. Wat was er nou in haar Glazen Huis gebeurd?
Om die vraag goed te kunnen tackelen is het goed tot ergens begin september van dit jaar terg te gaan. Yolan werkte toen als directeur van CrossOver. Dat is een kennisinstituut gericht op met name jongeren met een beperking. Voor die categorie, waar veel Wajongers toe gerekend moeten worden, gaat veel veranderen. Regelingen worden samengevoegd en gemeenten krijgen dat van het Rijk over hun schutting gekieperd. Voer die regeling maar uit met minder geld, luidt de boodschap.
Voor veel gemeenten zonder nog de benodigde eigen expertise is dat best lastig. CrossOver bood echter een handreiking aan en zo kregen de gemeenten een folder met tal van nuttige tips in hun mailbox. Onder de begeleidende brief prijkte de handtekening van de directeur, Yolan Koster. Op dat moment had zij nog geen benul van haar benoeming precies een maand later als wethouder.
Maar eenmaal tot die positie bevorderd vroeg zij op enig moment aan fractiewoordvoerders Sociale en aanverwante zaken of zij de brief + bijbehorende tips in hun mailbox hadden gekregen. Dat bleek niet het geval en in de herkansing vroeg Yolan aan een van haar oude medewerkers of hij die stukken naar de raadsleden in Woerden kon sturen.
Niks mis mee, maar sommigen zagen iets verschrikkelijks voor hun ogen gebeuren. Belangenverstrengeling vond men en in de pers haalden ze vervolgens hard uit. Toos van Soest b.v deed dat en zij kan het weten. Na door de Campinareclame een BN’er geworden te zijn, zal zij er wel voor passen om het in de Raad over agragrische aangelegenheden te hebben. Zou zij dat ooit doen dan zou er pas echt sprake zijn van belangenverstrengeling. Maar had men in dit geval maar het fatsoen gehad om wederhoor bij Yolan te plegen. Dan was al direct duidelijk geworden wat hier aan de hand was.
Nou moest Jan Waaijer als burgemeester het binnenbrandje blussen. Dat deed hij bekwaam en daarmee is deze kwestie definitief uit de wereld.
Maar bestuurders blijven in een Glazen Huis zitten en dat moet je maar kunnen handelen.