Heibel op het Stadhuis!?

Geschreven door Wim van Geelen op 9 maart 2011

In mijn column van op de kop af een maand geleden had ik het over het GroenLinks congres dat de kwestie Kunduz besprak. Zoals bekend stemde de fractie in de Tweede Kamer in met het voorstel om politiemensen naar die Afghaanse provincie te sturen. Wat zou het effect van dat besluit zijn op de uitslag voor GroenLinks op de provinciale verkiezingen? Ik hield mijn hart vast. Achteraf hoefde dat gelukkig niet. Werd de soep niet zo heet gegeten. Achteraf blijkt ook dat partijleider Jolanda Sap heel kundig heeft gemanoeuvreerd. Dat is al een prestatie op zich, maar om haar voorgangster Femke Halsema in krap enkele maanden tijds te doen vergeten, is dat nog meer.

De verkiezingen zijn nu achter de rug en de conclusie is dat GroenLinks op alle niveaus , rijk (Eerste Kamer), provincie (stabiel op 4) èn lokaal er niet slecht van afgekomen is.

Dat laatste geldt ook voor de PvdA. Daar bleef de schade ook beperkt. Maar toch verloren beide, zij het licht. De PvdA met 0.9% en GroenLinks met 0.06%, vergeleken met de vorige Statenverkiezingen.

Hier werd de VVD wederom het grootst. Maar er ligt wel een opdracht voor links. Als we met een schuin oog kijken naar de SP, die in Woerden 7.0 % haalde, dan moet het toch mogelijk zijn om ons als links blok met z’n drieën goed voor 23.9% te profileren en dan is het toch denkbaar dat dàt blok de VVD naar de kroon steekt of liever gezegd: onttroond? Voorwaarde is dan wel dat de SP net als in 2006 en 2010 niet met een eigen lijst uitkomt. Tijd nog voldoende om het gesprek aan te gaan. Een oproep aan het bestuur van Progressief Woerden om dat als een haas te gaan doen. De SP heeft hier naar eigen zeggen tegen de 100 leden, dus het is een stevige club. Maar zal een deel van de SP-aanhang in 2010 al niet voor Progressief Woerden hebben gestemd? Het blijft gissen en dan kan je de plank mis slaan.

Wie dat laatste, de plank misslaan, na de verkiezingen zeker deed was ChristenUnie-collega Leon de Wit. In zijn column op de CU website deed hij een poging om het zoals hij het noemde, schrikbarende verlies van bijna 700 stemmen, van zijn partij te verklaren. Die verklaring zocht hij in een te negatieve houding tegen het Kabinet-Rutte. Ook het lonken naar partijen als GroenLinks, de PvdA en D66 had dit verlies veroorzaakt. Zijn partijleider André Rouvoet zag in dat laatste ook een verklaring voor het verlies van 2 Eerste Kamerzetels. Dat deed hij in een interview in het AD van maandag jl. Had Leon het daar maar bijgelaten dan was er niks mis geweest met die conclusie. Een deel van de ChristenUnie aanhang is inderdaad overgelopen naar de PVV. Dat was aantoonbaar het geval in CU-bolwerken als Bunschoten, Oldebroek en Putten en dan ligt de conclusie voor de hand dat het wat linksige imago van de Rouvoetianen door een deel van de achterban niet wordt gepruimd.

Leon ging echter een stukje verder. Ik citeer: “Zien wij liever Paars Plus op het pluche? Nou daar lig ik dus nachten van wakker. De constructie, voorgesteld door de partijtop, om samen met GroenLinks en D66 in een kabinet te stappen is bij een groot deel van de achterban, (waaronder ik) in het verkeerde keelgat geschoten. Er moet namelijk wel beseft worden dat voor (m.z. door, maar dit terzijde) velen D66 als een groter gevaar voor de rechtsstaat wordt gezien dan de PVV. (…) Dit sentiment is voor mij heel herkenbaar”. Cursivering van mij.

 

Dit citaat roept natuurlijk vragen op. Hoe komt vriend Leon aan dat besef, aan dat sentiment? Fictie of feiten? Beeld of werkelijkheid? En belangrijker nog: wat betekent herkenbaar? Deelt hij die opvatting? Zit er een subtiel verschil tussen herkennen en erkennen? Beseft hij dat laatste?

Het antwoord op de vraag naar het delen van die opvatting moet onomwonden nee zijn. Want je moet wel een politiek onbenul zijn en dat is Leon allerminst om D66, de vleesgeworden democraten, als een gevaar voor de rechtsstaat op te vatten. Zo lang D66 bestaat heeft men voor nog geen millimeter afstand genomen van de beginselen die met de rechtsstaat geassocieerd worden. Maar zo lang De Wit in het openbaar of op zijn website niet publiekelijk afstand genomen heeft van deze opvatting blijft die suggestie, ook in de Raadszaal van Woerden, hangen. Dat is niet goed voor de coalitie. Heibel op het Stadhuis, heibel binnen de coalitie. Het zou zo maar kunnen. Want laten we welwezen. Ik denk dat als hetzelfde beweerd zou zijn over GroenLinks of de PvdA, de fractie van Progressief Woerden in de hoogste boom geklommen zou zijn uit verontwaardiging voor zulk een even onterechte als grievende uitspraak. Dat zou, maar dit terzijde opgemerkt, gezien de gemiddelde leeftijd van de fractieleden, overigens nog niet zo eenvoudig zijn. Hopen dus dat dit niet gebeurt.

Wordt vervolgd!


Deel dit artikel