Hans gaat, Klaas komt niet
Geschreven door Wim van Geelen op 18 juli 2012
Hans vertrekt op 1 september a.s. als burgemeester van Woerden. Mogelijk dat hij nog dit jaar Woerden voor Roermond gaat inwisselen, maar zeker is dat niet. Voor hem zou dat fijn zijn en voor Woerden financieel gezien niet onvoordelig. Zeker is wel dat Hans dan dichter bij vrouw en kind komt te zitten en daar is ‘t ‘m allemaal om te doen, zo iedereen weet. Dan Klaas. De kreet Klaas komt stamt uit de PROVO-tijd, jaren zestig. Een schimmige figuur die Klaas. Niemand weet wie Klaas was, wie achter die naam schuil ging. Niemand die ‘m ooit heeft mogen aanschouwen. Komen zou hij. Tot op de dag van vandaag. Een soort van messianistisch verwachten. Maar laat hij Woerden maar even aan zich voorbijgaan. Komen komt zeker een nieuwe burgemeester. Misschien eerst een waarnemer, maar dan toch niet lang daarna de echte. Of het lang zal duren? Als het aan de inmiddels aangetreden vertrouwenscommissie ligt niet.
Het vertrek van Hans heeft voor wat reuring gezorgd in onze zo keurig aangeharkte politieke arena. Martin Schreurs beet wat dat betreft de spits af. Voordat de nieuwe burgemeester zou aantreden zou hij de drie andere wethouders wel leiding kunnen geven. Zou ook nog een financieel voordeeltje voor Woerden opleveren. De collegae hebben die oprisping van Martin in de pers kennelijk niet serieus genomen, want verder nooit meer wat over gehoord.
De volgende die zich liet horen was diens partijgenoot Ruud Mees. In de media schetste hij het profiel van een burgemeester van zijn keuze. Steekwoorden: man, harde hand en doortastend. Kortom een Van Zwieten-type. Van Zwieten? Die was burgemeester hier eind 20ste en begin 21ste eeuw. Inderdaad niet gemakkelijk van z’n stuk te brengen, recht op z’n doel afgaand, wetend hoe de hazen lopen en waar Abraham z’n mosterd vandaan haalde. Maar wel tamelijk geringschattend optredend jegens gekozen volksvertegenwoordigers. Een minpuntje dus.
Zo iemand believen wij hier niet. Vertrouwenscommissie hoort u mij!
En toen ging er een bommetje af. Er lekte een mail uit. Inhoud: Oudewater heeft net een nieuwe burgemeester. De ambtelijke diensten worden in elkaar geschoven en laat het bestuur volgen. Die nieuwe burgemeester kan dan doorschuiven naar de nieuw te vormen gemeente Oudewater/Woerden. Was getekend Loes Ypma.
Nou daar begrepen we in de fractie helemaal niets van. Van de inhoud van dat mailtje totaal niet en al helemaal niet waarom onze hoogsteigen PW wethouder dat stuk zo nodig van haar handtekening moest voorzien. Had het niet voor de hand gelegen dat het de handtekening had moeten zijn van de zelfbenoemde waarnemer. Martin Schreurs dus?
Ook over deze kwestie niets meer gehoord. De vertrouwenscommissie met daarin alle fractievoorzitters, dus ook Elias Bom die het mailtje naar de pers lekte. Verrassend, omdat Ruud Mees publiekelijk had verklaard hem om die reden niet te zien zitten als lid van die commissie.
Nu het toch over Ruud Mees gaat lijkt het mij verkieslijk om net als Ruud deed ook mijn voorkeur kenbaar te maken voor de nieuwe burgemeester om te beginnen met de sekse. Mijn absolute voorkeur gaat uit naar een vrouw. Dat zou een zegen zijn voor Woerden, gezien de mannelijke dominantie in Raad en College. Klaas moet dus nog maar even weg blijven uit Woerden. De nieuwe vrouwelijke burgemeester moet enige bestuurlijke ervaring met zich mee brengen, maar moet dat liefst hebben opgedaan in het bedrijfsleven. Tussen de dertig en de veertig. Iets ouder mag natuurlijk ook. Moet een gezin runnen of gerund hebben, want dat is altijd een goede leerschool gebleken voor de openbare financiën. Politieke kleur is niet belangrijk, alleen niet van SGP-huize of PVV. Verder zijn mijn steekwoorden: aanspreekbaar, culturele bagage, collegiaal, sportminnend, representatief, oratorisch talent, slagvaardig, humoristisch en ad rem. Dat zij respect moet hebben en dat bij gelegenheid ook moet uiten voor het gekozen raadslid spreekt vanzelf.
Benieuwd of er hiervan nog wat doorklinkt in het profiel dat de vertrouwenscommissie gaat opstellen. In één van mijn laatste columns (eind januari 2014) ga ik na wat hiervan terecht is gekomen.