Groene Hart Ronde
Geschreven door Wim van Geelen op 9 september 2007
Zondagsrust steekt een spaak door het wiel. De zondagsrust speelt een rol in de Woerdense politiek.
Nog steeds. In 1892 werd dit motief van stal gehaald om de kermis te verbieden, zoals te lezen valt in het eerste nummer van CDactief , het pas opgerichte clubblad van het plaatselijke CDA, uit maart 1980. Nu wordt er door de fracties van ChristenUnie en de SGP een beroep op gedaan om voldoende politieke steun voor in ieder geval nog twee rondes van het Groene Hart met Woerden als finishplaats te frustreren. Waarbij de fractie van de ChristenUnie bij monde van fractielid Herman van Rossem een klemmend beroep op het CDA deed om in dit geval de C eens serieuze te nemen en dus ook tegen financiële gemeentelijke steun aan de Ronde te stemmen. Wat beweegt de ChristenUnie en de SGP om Woerden op de dag des Heere (Zondag) minder of liever nog niet te laten bruisen? Iets waar de fractie van PROGRESSIEF WOERDEN zo’n warm pleitbezorger van is.
Dat de zondag als rustdag in ere gehouden moet worden kan rechtstreeks afgeleid worden uit een Bijbeltekst. Voor de kenner en voor degenen die dat eens rustig zouden willen nalezen: Exodus 20: 1-17. Die tekst luidt als volgt: “Houdt de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag die gewijd is aan de Heer uw God, dan mag u niet werken. Dat geldt voor u en voor uw zonen en dochters, voor uw slaven en voor uw slavinnen en ook voor de vreemdelingen die bij u in de stad wonen. Want in zes dagen heeft de Heer de hemel en de aarde gemaakt en de zee met alles wat daarin leeft en op de zevende dag rustte Hij. Daarom heeft de Heer de sabbat gezegend en heilig verklaard”. Voor de minder Bijbelvasten onder ons: de sabbat is de Joodse rustdag. Die dag begint vrijdagavond en eindigt zaterdagavond. Sommige Joden nemen dit voorschrift zo letterlijk dat zij zelfs het lichtknopje niet aanraken, want dat is arbeid. Zij laten dat dus door of niet-Joden of door Joden die wat minder strikt in de leer zijn, doen. In het Christendom is sabbat zondag geworden. Hetzelfde wat in het Jodendom aan de orde is, mensen die de schrift letterlijk nemen en mensen die wat rekkelijker met de heilige tekst omgaan, zie je ook in het Christendom. Alleen is het aantal christenen dat dit voorschrift letterlijk neemt slinkende. De overgrote meerderheid is wat de zondagsrust betreft rekkelijk tot onverschillig. Daarom is de stelling niet al te gewaagd dat het merendeel van degenen die als gelovigen door het leven gaan de zondag als een vrije dag beschouwt waarop je met gezin, vrienden en kennissen of desnoods in je uppie leuke dingen doet. Een dag om je op te laden voor de werkweek die in het verschiet ligt. Voor degenen die als niet-gelovig te boek staan is dat zelfs geen punt meer.
Conclusie voor een minderheid dus is de zondagsrust een levend iets. Iets waar men aan hecht.
De overheid heeft de plicht om ook dit recht voor die minderheid te waarborgen. Daarom is in 1953 de Zondagswet, “houdende nadere voorschriften ter wegneming van beletselen voor de viering van en ter versterking van de openbare rust op de zondag en enige christelijke feestdagen”, ingevoerd. Art. 1 van die wet verbiedt op de zondagen voor 13 uur openbare vermakelijkheden te houden, daartoe gelegenheid te geven of daaraan deel te nemen. Lid 4 stelt dat ten aanzien van openbare vermakelijkheden waaraan redelijkerwijze geen beletselen voor de viering van de Zondag en geen verstoring van de openbare rust zijn te duchten, wordt bij algemene maatregel van bestuur bepaald dat zij niet als openbare vermakelijkheden in de zin van deze wet zullen worden beschouwd.
Je kan die wet aldus uitleggen: men mag de zondagse kerkgang niet verstoren en kerkgangers mogen buiten kerktijd openbare manifestaties, die de kerkgang na 13.00 uur absoluut niet belemmeren, geen strobreed in de weg leggen.
Als je deze artikelen goed tot je laat doordringen dan kunnen de fracties van de ChristenUnie en de SGP daarop een verandering van stemgedrag ten aanzien van de Ronde van het Groene Hart baseren. De Ronde verstoort de zondagsrust voor hen die deze dag stil in huis willen doorbrengen, al dan niet met de Bijbel in de hand of naar de kerk gaan niet. Absoluut niet.
Maar even: wat is de Ronde van het Groene Hart en waarom is die nu zo belangrijk voor Woerden?
De idee om een dergelijke ronde te houden is verleden jaar ontstaan en direct enthousiast omhelst door Manfred van der Heijde, de toenmalige wethouder. De bedoeling was en is om het Groene Hart te promoten. Woerden zou in het organisatieplaatje finishplaats worden. Dat kostte wel wat centen, maar daar had je dan ook wat voor, namelijk veel belangstelling van pers en TV. Ook zou er een symposion gehouden worden in Woerden wel te verstaan en dan zou er door deskundigen over het belang van het Groene Hart gesproken worden. Nou daar had de Raad met de fractie van PROGRESSIEF WOERDEN voorop best wel wat voor over : € 75.000 om nauwkeurig te zijn, waarvan € 25.000 voor het symposion. Van het eerstgenoemde bedrag zouden dan de sponsorinkomsten, geraamd aanvankelijk op € 60.000 afgaan. Daarmee zou Woerden voor het spreekwoordelijke dubbeltje op de eerste rij zitten. Een rij in de polder Middelland, want daar zou de finish plaatsvinden. Niet in de binnenstad, dus wie voor verstoring van de zondagsrust vreesde moest de koers echt wel opzoeken om zich in z’n gevoelens gekwetst te kunnen voelen.
De Ronde was een succes, sportief en publicitair en dat smaakt naar meer.
Om de geesten in de Raad daarvoor rijp te maken had het College onder aanvoering van Loes IJpma, wier eerste grote klus dat was na haar aantreden, een uitgebreid evaluatierapport laten maken. Tot op de minuut werden daarin de meetresultaten van de media-exposure weergegeven. Valt te meten hoelang Woerden op SBS6 in beeld is gebracht, moeilijker ligt het om de spin off van de Ronde te bepalen. Die is er natuurlijk niet direct op de dag van de koers, maar wel later. Als, om maar iets te noemen, de Boerinn dit jaar veel meer bezoekers heeft getrokken dan het vorig jaar, dan zou dat door de naamsbekendheid kunnen komen die de Ronde van het Groene Hart heeft veroorzaakt. Om dat precies vast te stellen is moeilijk. Maar niet onmogelijk, hoewel een onderzoek daarnaar meer zou kosten dan het geld dat Woerden aan de Ronde heeft gespendeerd en dat schiet ook niet echt op.
Financieel is de Ronde niet zo’n succes geweest, omdat de sponsorbijdragen ronduit tegen zijn gevallen. Niettemin heeft het College met daarin CU-wethouder Marjan Haak , besloten de Raad voor te stellen dit jaar en het volgend jaar in ieder geval weer van de partij te zijn.
Voor een stukje Woerden promotie heeft PROGRESSIEF WOERDEN wel elk jaar € 75.000 over. Let wel: met dit bedrag wordt de profsport niet gesubsidieerd. Daarom gaat het niet aan om een elatie met de bezuinigingen op de subsidies te leggen, zoals de fractie van de ChristenUnie ook deed. Een onzuivere vergelijking. Appels immers vergelijk je ook niet met peren. Nogmaals: het gaat om de Woerdenpromotie en niet primair om de sport.
Er is nu twee keer uitgebreid over de Ronde en het vervolg in de Raad gesproken, maar er ligt nog geen besluit. Er tekent zich na het raadsdebat van 20 september 2007 wel een lichte meerderheid af, die groter zal worden als ook het CDA het Collegevoorstel steunt. Dit is te verwachten. Tenslotte ben je Collegepartij of je bent het niet. En adeldom verplicht! De ChristenUnie toch ook een collegepartij, zou er om politieke en inhoudelijke reden verstandig aan doen om het kamp van de voorstanders van de Ronde te versterken. Politiek om haar wethouder niet in de kou te laten staan en inhoudelijk omdat de Ronde de zondagsrust voor hen die die zondag, Eerste Paasdag trouwens, in alle rust willen doorbrengen, in genen dele verstoort.