Groen in Ierland, GroenLinks in Nederland. Een wereld van verschil, bij beide reuring.
Geschreven door Wim van Geelen op 9 februari 2011
Afgelopen weekend waren we bij onze dochter in Dublin. Nauwelijks de koffers naar boven gebracht toen de bel ging. Ik naar de deur en daar kreeg ik een folder in handen gedrukt van John Gormley. Who the hell is John Gromley? Laat ik de eerste zin van de folder citeren, dan zijn we gelijk thuis: “On november 22nd 2010, I announced that a general election would have to take place early in the new year”.
Op die dag viel het Ierse Kabinet en de man die daarvoor verantwoordelijk was, John Gormley, is de leider van the Green Party.
Een geestverwant dus. Lieten de Groenen in Ierland het Kabinet struikelen, GroenLinks deed wat Nederland betreft het ongekeerde. Door op het allerlaatste moment in te stemmen met de politiemissie naar Kunduz hielp GroenLinks het Kabinet Rutte in het zadel te blijven. Dat besluit leidde tot veel reuring in de partij en in het land.
Veel leden stapten op, in Woerden tenminste drie, maar er kwamen ook leden bij. De verlies- en winstrekening staat op dit moment op min honderd. Ook op de peilingen, althans op die van De Hond, had dit besluit invloed, want volgens onze opiniepeiler verliest, als er nu verkiezingen waren, GroenLinks drie zetels. Vervelend nieuws, zeker met het oog op de a.s. verkiezingen voor de Provinciale Staten.
Het belang van die verkiezingen is duidelijk, want de statenleden kiezen de leden van de Eerste Kamer . Op haar beurt is die uitslag van levensbelang voor het voortbestaan van het Kabinet Rutte, waaraan politiek leidster van GroenLinks, Jolande Sap, zo snel mogelijk een einde wil maken. Een slechte verkiezingsuitslag helpt dus niet en zal ook vervelend uitpakken voor oud- Progressief Woerden fractie voorzitter, Yolan Koster. Zij is op de zesde plaats terecht gekomen van de EK-lijst van GL. Die heeft nu 5 zetels in de Kamer, maar mag zich in de handen knijpen als het verlies tot één zetel beperkt zal blijven.
Als je buitenslands verblijft op zo’n cruciaal moment in de geschiedenis van jouw partij dan is het eerste wat je doet na terugkomst de kranten pakken. Daarin veel nieuws over het GL-congres en de bijeenkomsten die daaraan vooraf gingen.
Kamerleden gingen het land in om de partijleden in de gelegenheid te stellen stoom af te blazen en om zelf in de gelegenheid te zijn het gewraakte besluit toe te lichten.
De bijeenkomst in Utrecht werd bezocht door Woerdense leden en het was leuk om hun portret in Trouw van 5 februari te zien. Igo kwam wel heel prominent in beeld. Helaas was het beeld zonder geluid, dus wat hij breeduit staande en met een papier in zijn had zei, weet ik niet. Wel het commentaar van een ander lid in Utrecht, geciteerd uit de NRC: “Jullie proberen goed te praten wat niet goed is te praten en hebben ja gezegd tegen Rutte in de nacht van Sap”.
Dat het congres toch goed uitpakte voor Sap en de fractie had ik eerlijk gezegd niet verwacht.
Het nam twee moties aan naar aanleiding van de steun van de Kamerfractie voor de politiemissie naar Afghanistan. Via de eerste motie sprak een meerderheid van de leden treurnis uit over het feit dat de fractie de missie steunde zonder zich te verzekeren van de steun van de achterban. Het congres sprak daarnaast respect uit voor de manier waarop de Tweede Kamerfractie het besluit over de civiele politietrainingsmissie naar Afghanistan genomen heeft. Jolande Sap is dankbaar voor de uitkomst van het interne debat over de missie: “Het is goed om te horen dat GroenLinks-leden zien dat we op zorgvuldige wijze steun hebben verleend aan de trainingsmissie.”
De toekomst zal uitwijzen of het een in alle opzichten wijs besluit is geweest. Zelf aarzel ik en ik zou, gesteld dat ik fractielid zou zijn geweest, met Ineke van Gent hebben meegestemd. Ik vind de garanties van Rutte c.s. boterzacht en geloof er domweg niet in. Maar hoe het ook zij: IK BLIJF LID.
De toekomst zal ook uitwijzen wat het effect ervan is voor de verkiezingen en wel die van provinciale staten van 2 maart a.s. en die van de gemeente op 5 maart 2014. Zal Progressief Woerden er ook last van krijgen?
Nu zeker in de situatie dat het in de peilingen noch met GroenLinks, noch met de PvdA goed gaat. Maar niet gesomberd, kop op.
In mijn laatste column, die van 6 maart 204, hoop en verwacht ik het antwoord op die vraag te hebben.