Goede zorg voor kwetsbare kinderen
Geschreven door Loes Ypma op 10 oktober 2013
De Partij van de Arbeid wil zorg voor kwetsbare kinderen beter organiseren. Met de nieuwe Jeugdwet kunnen gemeenten doen wat nodig is: kinderen snel en dichtbij hulp bieden. De behoeften van het gezin komen centraal te staan, gezinnen krijgen met één hulpverlener te maken en hulpverleners krijgen meer ruimte om hun werk te doen.
Iedere maandag en vrijdag bezoek ik jeugdzorginstellingen, scholen en gemeenten en daar spreek ik met kinderen en jongeren, hun ouders en professionals op de werkvloer. Ik zie met eigen ogen waar zij nu tegenaan lopen en ben dan ook blij dat de vernieuwde Jeugdwet de grootste drie problemen aanpakt:
1. Kinderen krijgen sneller de juiste hulp. Consultatiebureaus en scholen spelen hierin een belangrijke rol. Zij kunnen ervoor zorgen dat problemen sneller worden gesignaleerd en de hulp aan het gezin op tijd in gang wordt gezet, thuis of op school. Door problemen vroegtijdig te signaleren voorkomen we dat problemen escaleren en te zware jeugdzorg nodig is. Uithuisplaatsingen worden dan alleen in uiterste gevallen ingezet, doordat ouders zo goed mogelijk worden ondersteund om dit te voorkomen. Maar als het echt niet anders kan, zie ik liever dat kinderen inhuis geplaatst worden bij pleeggezinnen en gezinshuizen. Opvang binnen een gezinssetting - waarbinnen veilige gehechtheid kan ontstaan - en continuïteit zijn daarbij de toverwoorden.
2. Daarnaast is niet langer het aanbod van jeugdzorginstellingen in hoge mate bepalend voor de diagnose en de bijbehorende hulp, maar staat de hulpvraag van ouders en kinderen centraal. Gezinnen voelen zich hierdoor weer serieus genomen. Op dit moment zijn er namelijk te veel (tussen de 9 en 17) hulpverleners in gezinnen met meerdere problemen. De hulp is te versnipperd en te langzaam en kost heel veel geld. Ouders zien door de bomen het bos niet meer. Het gezin moet de regie weer krijgen doordat ze (eventueel met ondersteuning) een familiegroepsplan opstellen. Samen met de mensen uit hun netwerk die betrokken of geschrokken zijn. Voor één gezin komt er één plan en één ondersteunende professional.
3. Tot slot verdienen de keihard werkende hulpverleners het vertrouwen om te doen wat nodig is. Zij moeten nu nog veel te veel tijd besteden aan afvinklijstjes of het overdoen van andermans werk teneinde alles te kunnen verantwoorden. Ondertussen wachten gezinnen en kinderen op een oplossing. Daarom gaan we de administratieve lastendruk tegen, zodat de hulpverlener meer tijd krijgt voor het gezin en het kind en gewoon kunnen doen wat nodig is, zonder financiële schotten omdat een andere hulpverlener voor een ander stukje hulp wordt betaald. Ze kunnen specialistische hulp erbij halen in plaats van het gezin doorschuiven.
Met deze maatregelen verbeteren we de jeugdzorg en krijgen kinderen snel de hulp die ze nodig hebben.