Europese verkiezingen
Geschreven door Wim van Geelen op 8 juni 2009
Wilders veegt Barack Obama de mantel uit
Het was me voor dit eenvoudige raadslid uit Woerden het weekje wel. Op woensdag een vergadering voorzitten van de commissie Inwoners met een publieke tribune, die zoals Dik voor me kaar het altijd treffend weet te verwoorden, nokkie nokkie bommetje bommetje vol zat . Het Collegevoorstel om fors te bezuinigen was onderwerp van beraad in die commissie. Eén van de voorstellen is om het subsidie voor het peuterspeelzaalwerk te schrappen. En een ander voorstel is om het gemeentelijk subsidie voor Plein2 te korten. Op de peuters na, want die waren naar bed, waren alle betrokkenen ruim, vertegenwoordigd. Het werd een latertje, iets over half twaalf kon ik de vergadering sluiten, maar de volgende morgen zes uur weer op om tegen kwart voor zeven op het Stadhuis te komen. Daar moest een koffertje opgehaald worden met allerlei spullen bestemd voor het stemlokaal. Plakband, potloden, een slot voor de stembus, elastiekjes, een stempel om stembiljetten ongeldig te verklaren enz. enz. Het was de dag van de Europese verkiezingen. Het stembureau waarvan ik de eer had voorzitter te zijn hield zitting in ’t Oude Landt. Die dag dus heel wat rollators voorbij zien komen, maar ook, wat pas achteraf bleek, ook heel wat Wilders-stemmers.
Om negen uur ’s avonds ging de stembus open en een kwartiertje later was de trend al duidelijk. PvdA in de min, D66 in de plus en Wilders c.s. van niets in ’t Oude Landt, met het specifiek samengestelde kiezersvolk daar, van niets met stip op de tweede plaats.
Eigenaardig dat een trend in één stemlokaal een afspiegeling is van de landelijke trend. Zo lang ik in het stembureau gezeten heb is dat het geval geweest. Politicologen zullen daar best een verklaring voor hebben, maar die weet ik even niet meer.
Het tellen van de stemmen was vergeleken met de vroegere stemmachines een lastig karwei, want aanvankelijk zijn daar de verschillen. Eén, dan weer twee en dus maar weer over tellen. Na een uurtje klopten de totalen gelukkig. Op naar het Stadhuis en daar werd de telling nog eens dunnetjes over gedaan. Half twaalf thuis na een lange dag en toen naar de TV gekeken, naar het debat, nee niet van de Europese lijsttrekkers, maar van de fractievoorzitters. Die hadden allemaal min of meer gewonnen. Het CDA omdat het de grootste partij was gebleven, de VVD omdat die minder verloren had dan geacht, en GroenLinks, omdat die partij in zeteltal (2) gelijk gebleven was. Pas s’nachts verschoof dat beeld, want het werden drie zetels en daarmee waren GroenLinks net als D66 en natuurlijk de club van G.W. de echte winnaars.
Maar wat een zuurpruim en wat een haatzaaier was die PVV’er. Zoiets heb ik nog nooit beleefd. In plaats van opgetogenheid en blijheid droop het venijn van het scherm. Het was weer ouderwets van dik hout zaagt men planken. Op de automatische piloot dwars door opmerkingen van anderen die van de presentator het woord gekregen hadden, ging G.W te keer tegen het Marokkaanse tuig dat heel Nederland in zijn greep heeft en waarvoor hij maar één oplossing paraat heeft, eigenlijk twee: in de knieën schieten en uit het land verwijderen. Ook Turkije werd de wacht aan gezegd. Die moslimstaat moet met alle geweld uit de EU gehouden worden. Dat zijn overigens precies de enige twee programmapunten die G.W. er op na houdt. Meer inhoud heeft zijn beweging niet. Als het gaat om maatregelen te verzinnen om het economische tij te keren is G.W. oorverdovend stil. Van hem en zijn beweging hebben zijn stemmers niets te verwachten.
Op Barack Obama heeft G.W. het helemaal niet begrepen, omdat de Amerikaanse president in een toespraak voor de Universiteit van Caïro 3 keer een Koranvers aanhaalde. Notabene citaten uit een boek dat door G.W. met Hitlers’ Mein Kampf vergeleken is. Een heilig boek ook dat voor G.W. de omvang van een Donald Duck zou mogen hebben. Dat de Amerikaanse president in diezelfde toespraak ook had gezegd dat de Islam bij Amerika hoort ging G.W. helemaal door het lint en hij besloot Barack Obama de mantel uit te vegen. Dat is het eerste dat hij gaat doen als hij de opvolger van J.P in het Torentje wordt. Want laat er geen misverstand over bestaan en G.W. doet dat laatste allerminst: Geert groeit groter en groter en er is geen Nederlands politicus die hem tegenhoudt. De enige twee die hem in de gordijnen kunnen jagen, Femke van GroenLinks en Alexander van D66 kunnen dat met hun tweetjes helaas niet. Maar wie dan wel? Op dit punt gekomen moet ik collega columnist Youp van ’t Hek citeren uit zijn column van zaterdag 6 juni 2009 in de NRC: “Obama en niemand anders dan Obama. Hij predikt een nieuwe wereldorde. Lees zijn laatste speech nog maar eens door. Het gaat niet van vandaag op morgen, maar de grote Verzoendag komt er voorzichtig aan. De Joden naast de Palestijnen, de moslims naast de christenen. Het gaat vast lukken. Kwestie van geloof. En dan? Dan is onze Geert een beetje zielig en ons land sneu, heel erg sneu”.