Energie opdoen bij Sleutelclub Kamerik
Geschreven door Marieke van Noort op 5 januari 2014
In de Woerdense Courant las ik een klein berichtje: Sleutelclub Kamerik kondigde zijn nieuwjaarsreceptie aan. Met alle goede verhalen die ik al had gehoord over deze club bij het laatste dorpsplatform en van onze wethouder Yolan, moest ik daar een kijkje gaan nemen. Yolan was als wethouder en ambassadeur van de club natuurlijk ook naar Kamerik gekomen.
Dat viel zeker niet tegen! Een bomvolle schuur aan de van Teylingenweg in Kamerik. Al bij binnenkomst kon je de energie voelen! Kinderen aan het knutselen in de modelbouwhoek, jongeren hadden de brommers maar even weggehaald om plaats te maken voor alle mensen die op de receptie kwamen. Hun wekelijkse sleutelactiviteiten even omgeruild voor een rol als ober of oliebollenbakker.
Voorzitter Paul Kastelein werd direct aan mij gekoppeld om mij alle grote en kleine verhalen van de Sleutelclub te vertellen. Over de activiteiten (beginnend bij sleutelen aan brommers en auto's, maar inmiddels ook mozaïeken, modelbouwen, computerhulp van jongeren aan ouderen en repareren van electrische apparaten van particulieren en organisaties). Maar daarnaast vooral over de aanstekelijkheid van het initiatief: hoe vrijwilligers hun energie inzetten om weer nieuwe activiteiten op te starten, hoe mensen uit het bedrijfsleven zo enthousiast zijn dat ze spontaan materiaal schenken en hoe de waardering voor het werk spreekt uit de financiële bijdragen van fondsen en sponsors.
Geld
Die financiën is nog wel een zorgekindje van de club. De club wil principieel geen contributie vragen. Veel kinderen en jongeren komen uit gezinnen die het financieel moeilijk hebben en dat is precies de groep die initiatiefnemer Maarten Verkleij graag binnen wil hebben. Tot nu toe wordt het allemaal net gered, met sponsorgelden, gratis materialen en dus de fondsenbijdragen. Maar er gaat stiekem af en toe wat geld bij uit de eigen zak van de initiatiefnemer.
Ruimte
Daarnaast speelt de zorg dat het initiatief niet meer door kan groeien. Er staan leuke nieuwe initiatieven op de rol: er wordt gewerkt aan het aanbieden van kooklessen voor jongeren die (bijna) op zichzelf gaan wonen. De keuken is al toegezegd door een sponsor, het idee is uitgewerkt; de bereidde maaltijden kunnen worden uitgedeeld aan ouderen die van een minimuminkomen rond moeten komen. Maar daar is echt geen plek voor in de schuur.
Jongeren willen graag gaan werken aan een pipo-wagen, voor als de sleutelclub afreist naar evenementen. Er heeft zich al een sponsor aangediend die een oude schaftkeet ter beschikking stelt om te verbouwen tot de pipo-wagen. Maar er is geen plek...
Maatschappelijke waarde
Maar wat mij het meest opviel waren de terloopse verhalen over de maatschappelijke waarde van deze club. Hoe er voor jongeren met een beperking op een heel natuurlijke manier een plek gemaakt wordt binnen de club. Hoe jongeren leren voor elkaar op te komen, zich in te zetten voor elkaar of andere mensen in de samenleving en goed voor zichzelf te zorgen. Dat zag ik ook tijdens de receptie, want in de modelbouwhoek werd onverstoord verder gewerkt aan de projecten. Kinderen hielpen elkaar, waren steeds met elkaar aan het praten èn aan het doen.
Dorpsagenda
Gelukkig is er veel steun voor de Sleutelclub binnen en buiten Kamerik. Tijdens het bepalen van de dorpsagenda stond de ruimte voor de club heel hoog op de prioriteitenlijst. De gemeente gaat dus samen met het dorpsplatform de Sleutelclub ondersteunen om tot die grotere ruimte te komen. Yolan zet zich hier vol voor in. Ook op de steun van de fractie van Progressief Woerden kan de Sleutelclub, nu en in de toekomst rekenen.
Want als dít niet een voorbeeld is van de sterke samenleving, dan weet ik het ook niet meer!