De week na de aanslag op Charlie Hebdo
Geschreven door Marieke van Noort op 15 januari 2015
Het is al weer acht dagen geleden dat de aanslagen op Charlie Hebdo de wereld schokte. Ook wij waren verbijsterd en wilden 'iets doen', waardoor we (op persoonlijke titel) precies een week geleden een kleine Woerdense betoging organiseerden vóór vrijheid en ter ondersteuning van de Parijzenaren. Toevallig stond afgelopen maandag ons themacafé over 'anders zijn' op het programma. Hoe krankzinnig ook, een betere planning hadden we niet kunnen maken...
In de late ochtenduren van 8 januari bleef de telefoon maar bliepen... Ik zat nog verdiept in de krant en social media, om maar niks van het wereldnieuws te missen maar de fractie-WhatsAppgroep was zich duidelijk aan het roeren. Guus op de App: kunnen we niet wat doen? Yolan er overheen: ja, ook in Woerden moet wat gebeuren vanavond. Krijgen we dat voor elkaar in een paar uurtjes?
Dat lukte, al is vast een grote groep Woerdenaren niet bereikt die zich wellicht ook had willen laten horen. Lang leve de social media! De betoging werd mooi, ingetogen, verbroederend. Met kaarsen, potloden en een paar 'Je Suis Charlie' borden een rondje door de stad. Starten met zo'n 50 mensen, maar terug op het kerkplein waren er nog 20 belangstellenden aangesloten. Het mocht niet politiek worden. Dus ik was erg gelukkig dat onze neutrale nachtburgemeester Marcel Fokker aanbood om aan het eind het woord te voeren. Dat deed hij fantastisch. Hij riep op om met z'n allen pal achter het vrije woord te staan, om elkaar op te zoeken, letterlijk. En zo hielden we met de armen om elkaar heen een minuut stilte voor de slachtoffers.
Verder naar de voorbereidingen van het themacafé. Door deze bizarre planning kregen we opeens veel media-aandacht waardoor onze organisatieheld Coby het toch een beetje warm kreeg. Hoeveel mensen kunnen we gaan verwachten? Kunnen we alles bespreken, zonder dat de spanning tussen verschillende meningen te hoog oploopt? Natuurlijk! We hebben niet voor niets op dat plein gestaan!
Alles kwam aan bod, de spanning tussen Woerdenaren op de wachtlijst voor een sociale woning en de urgentie van naar Woerden komende extra vluchtelingen. Maar ook de spanning tussen homoseksualiteit en verschillende religies. En dat alles in een goede sfeer. Een mooi themacafé, waar we ook echt wat uit hebben kunnen halen voor de lokale politiek.
Hoewel ik zo een goed gevoel overhoud aan deze week, en ook echt wel denk dat we ons weer nuttig hebben gemaakt, vraag ik me wel af of we met dit soort bijeenkomsten niet alleen min of meer gelijkgezinden aantrekken om daarmee in gesprek te zijn. Ik ken geen mensen die sympatiseren met radicalisme, op een enkele PVV-aanhanger in familiekring na. De vraag aan mezelf: wat brengt het Woerden en wat brengt het mijzelf om het gesprek met radicalen op te zoeken? En als het wat brengt, hoe organiseer ik dat dan? Misschien dat Coby daar weer iets op weet...