Belangenverstrengeling in de Raad van Woerden
Geschreven door Wim van Geelen op 25 november 2011
Elk raadslid heeft ermee te maken. Met belangenverstrengeling. Er worden besluiten genomen waar je direct of indirect met iets dat je buiten de Raad doet of bent mee te maken hebt. Je moet dat leren scheiden. Wat onze fractie betreft proberen we dat zo zuiver mogelijk te doen. Dus als er iets in de Raad komt dat met het Minkema te maken heeft, dan wordt fractielid Ron geacht bij de behandeling daarvan niet aanwezig geweest te zijn. Toen ik als lid van de Rekenkamercommissie in 2008 geconfronteerd werd met het voorstel van Inwonersbelangenvoorman Hendrie van Assem om het voor raadsleden niet meer mogelijk te maken lid te zijn van dat illustere genootschap verliet ik ook voor even de raadzaal. De stemming maakte ik bewust niet mee.
Gisteren ging het in de Raad even anders. Door Inwonersbelangen en het CDA, daar heb je ze weer, gesteund door D66, werd een motie ingediend over de grondwaterproblematiek in het Schilderskwartier.
Het probleem is bekend. Het waterpeil in de wijk staat al jaren op een te laag niveau en dus treedt paalrot op. Rot voor de bewoners van de huizen daar die op houten palen gefundeerd zijn.
Begrijpelijk en alleszins redelijk dat bewoners, georganiseerd in de Vereniging GrondWaterWoerden, zich tot de gemeente wendt om maatregelen. Het College met voorop wethouder Cnossen heeft zich al een aantal malen bereid getoond samen op te trekken met dat comité om de problematiek aan te kaarten bij Provincie en Waterschap, die verantwoordelijk zijn voor de peilverlaging en dus voor de consequenties daarvan.
Cnossen laat er geen misverstand over bestaan dat dit haar inzet is en zij heeft het nog op schrift gesteld ook. Citaat: “De gemeente is regisseur van het proces. Dit betekent dat de gemeente betrokken partijen bij elkaar brengt aan de overlegtafel, om gezamenlijk naar een oplossing voor dit probleem te zoeken en dit overleg te faciliteren. De gemeente zorgt niet voor de oplossing”. Klare taal. Maar toch moesten de drie partijen er nog een motie tegen aan gooien.
De motie bevatte de volgende centrale boodschap. Citaat: “Het College verwacht in principe binnen 6 maanden via overleg tot een aanpak te komen, maar stelt haar ambtelijke en bestuurlijke capaciteit beschikbaar totdat er een algehele en voor de getroffen bewoners acceptabele oplossing is gerealiseerd”.
De motie was bij wijze van spreken om 5 voor 12 ingediend en moest om 1 over 12, dus tijdens het voordragen ervan, hier en daar nog gewijzigd worden. Dat leidde tot even stekelige als steekhoudende opmerkingen van fractiegenoot Ron, ja die van het Minkema, richting de indieners.
Ron had nog een stekeligheidje in petto, maar sprak die toch niet uit. Want één van de indieners van de motie is belanghebbende. D66 voorman Jaap van der Does woont in het gebied en is zijn huis, net zoals in Amsterdam, niet gebouwd op palen?
Ron hoefde hem niet op die belangenverstrengeling te wijzen want dat deed burgemeester Hans Schmidt al fijntjes op aangeven van ons fractielid Gerard van der Lit. De raadsleden Bom, Olthof en onze eigen Rachid voelden zich aangesproken, maar antwoordden gelijk dat hun huizen in het Schilderkwartier op betonnen palen rusten. Dat gold ook voor de derde indiener Ko Droogers van het CDA. Hij heeft een dochter die daar woont, maar ook haar huis staat niet op hout. Van belangenverstrengeling was dus wat hen betreft geen sprake.
Toen het op stemming aankwam was het nog even spannend. Wat zou de woordvoerder van D66 en indiener van de motie gaan doen. Zou hij oog hebben voor de belangenverstrengeling die hem aangewreven werd?
Het antwoord is nee, want Jaap stemde vrolijk voor de motie die het ondanks dat niet haalde.