Afscheid Yolan Koster
Geschreven door Marieke van Noort op 6 juni 2018
Op 6 juni nam Yolan afscheid als wethouder van Woerden. Fractievoorzitter Marieke van Noort blikt terug.
Yolan
Voor nu de laatste vrouwelijke wethouder, en de laatste wethouder die een progressieve stempel op het college heeft kunnen drukken en dat heeft Woerden geweten!
Dat ging politiek gezien soms met de nodige weerstand, maar zolang het de rechtse rakkers waren die bliezen, was ik tevreden. Want jij en ik delen onze visie op de samenleving. We moeten altijd in onze inwoners geloven, ook als het leven ze niet helemaal mee zit. We schrijven dus niemand af, en behandelen iedereen met respect. En dus gaat niemand anders over het eigen leven dan de persoon zelf. Jij bent wat dit betreft nooit te beroerd geweest om buiten de lijntjes te kleuren. Persoonlijk voor het goede leven van inwoners te gaan, en beleidsmatig voor een samenleving waarin ieder mens meedoet en ertoe doet. Een inclusieve samenleving dus.
Je hebt een aantal zware dossiers ter hand genomen. De vormgeving van Ferm Werk was op z’n zachtst gezegd een uitdaging. Daarbij hadden wij samen, in onze werkrelatie een pittige start. Toen ik nog fractie-assistent was en lijsttrekker voor de verkiezingen van 2014 botsten we hard op de vorming van Ferm Werk. Maar in de jaren die volgden drukte en sleurde je, stuurde je bij, maakte grote en kleine beslissingen die er allemaal toe geleid hebben dat er nu een organisatie staat die met een optimistische mensvisie en vakkundige ondersteuners zorgt dat er zo min mogelijk mensen een uitkering hebben, en zo veel mogelijk mensen met vertrouwen aan het werk zijn.
Je ambitie om de dossiervorming rondom mensen die ondersteuning krijgen van de gemeente in eigen hand te geven van die mensen, is helaas nog niet klaar. Ik heb er niks over gelezen in het coalitieakkoord, en hoop van harte dat geen bericht, goed bericht is. En anders gaan we daar als Progressief Woerden de komende periode hard voor strijden.
Net als voor het I-PGB. Wat een dossier is dat! En wat zou het toch goed zijn als mensen inderdaad niet meer aanspraak hoeven te maken op allerlei potjes, maar in één keer een budget krijgen om hun eigen leven te regelen… ik hoop dat er in Den Haag iemand zit die onze lessen uit deze pilot goed ter harte neemt, en het leven van mensen die ondersteuning nodig hebben werkelijk centraal stelt in de wet- en regelgeving.
Zo kan ik nog wel even doorgaan over inhoudelijke dossiers. Over het ziekenhuis, over het welzijnswerk, over cultuur (wat was je gelukkig dat je die portefeuille nog even mocht doen!) en niet te vergeten over de huisartsenzorg buiten kantoortijden.
Kenmerkend voor jouw inzet in al die dossiers is je rotsvaste koers. Haal je het niet linksom of rechtsom, dan met een u-bocht. Moet je door het stof? Dan moet dat maar… Moet je ruzie maken? Ook goed…
Daarvoor kon je de eerste jaren van je wethouderschap rekenen op je steun en toeverlaat thuis, je maatje, je klankbord, je levensgezel Andries. Wat was, en is, het vreselijk zwaar dat je hem de laatste jaren moet missen. Des te knapper dat je als enige wethouder de volle periode hebt volgemaakt. En hoewel je in persoonlijk leven verdrietig was, je energie toch richtte op het goede voor Woerden.
Yolan, ik heb vreselijk veel respect voor jouw vastberadenheid en je daadkracht. Ik heb veel van je geleerd. Nu aan de slag in Bergen. Voor velen een bijzondere stap, maar ik snap het wel. Mooie nieuwe uitdaging in een prachtige omgeving. Je hebt veel te veel passie voor mensen en voor je vak om achter de geraniums te belanden. Ik denk eigenlijk dat het daar in jouw leven nooit tijd voor zal zijn. Het gaat je goed!